Van hoeve naar sanctuary …. een verhaal van liefde tussen mens & dier
Ons initiatief is gegroeid vanuit onze passie en liefde voor dieren, voor natuur, voor alles wat leeft. Nadat we in 2005 het leven in de stad inruilden en een boerderijtje kochten, was het vanzelfsprekend voor ons dat daar ook dieren en veel groen bij hoorden.
We stelden vast dat het leven tussen en met de dieren niet alleen een grote invloed had op ons , maar ook op onze kinderen en hun vriendjes.
Spelen , rennen, springen in de plassen, tuimelen in het gras, af en toe eens een prik door een netel, klimmen in de bomen, knutselen met takken en bloemetjes ,.. of gewoon even zitten en kijken wat er allemaal leeft op de grond, onder de grond, in de lucht....even op adem komen met onze blote tenen stevig in de aarde.
En ook zorg dragen voor de dieren, verwondering en vreugde bij een geboorte, verdriet en rituelen bij een afscheid, tegen hen praten als het even niet mee zit of hen gewoon een verhaal vertellen in de wei,.....
Op ontdekking gaan, exploreren, leren , heel veel leren,.... over de planten, over de dieren, over zich zelf.....
Nieuwe dingen proberen, grenzen verleggen. Je zelf ontdekken, zo veel groter dan een mier , zo veel kleiner dan een paard....
Medio 2015 besloten we om onze "hobbyboerderij" om te toveren in een beleefhoeve waar nog meer kinderen en jongeren samen met ons de natuur kunnen proeven, voelen, ruiken !
Zo ontstond BELEEFHOEVE PANTOUF, een jaar later kreeg onze werking de structuur van een vzw.
Hoe komen we aan de naam Pantouf ?
Enkele weken nadat we ons in 2005 op de hoeve installeerden trokken we op avontuur door onze wildernis aan onkruid, doorns, distels en struiken. We vonden we het lichaam van 2 dode lammetjes. Ze zagen er intact uit .
We startten meteen een zoekactie en vonden een ram en 2 ooien met nog 2 lammetjes.
Ze bleken achtergelaten, niet meer gewenst, we mochten " er mee doen wat we wilden".
Verder dan een kopstoot van ooi Jolie die Yelle in haar kinderjaren meters achterover deed stuiteren, reikte onze kennis over schapen niet. Maar ze hadden ons hart al veroverd en we besloten om ons over hen te ontfermen.
De ooien waren opnieuw zwanger.
Algauw werden nieuwe lammetjes geboren en stelden we vast dat 1 ooi geen melk kon geven. Het mysterie waarom er 2 lammetjes dood waren gegaan was hierbij ook meteen opgelost.
Pantouf was één van de twee lammetjes dat bij ons geboren werd en met de fles moest groot gebracht worden. Een jaar later bij de uitbraak van de ziekte Blauwtong in het land, werd ook Pantouf niet gespaard. Ze werd ziek en ondanks alle goede zorgen van ons en van de veearts overleefde zij dit niet.
Daar zij altijd een plekje bij ons verdient noemen wij onze beleefhoeve graag naar haar.
Haar zusje Kirikou konden we bij ons houden tot 2016. Het was ons lachende schaap, altijd klaar om geaaid te worden. Kirikou kreeg de eer om model te staan van ons logo.
Op een boerderij wonen dieren en dat is bij ons niet anders.
Toch , midden in een agrarisch gebied, omringd door boerderijen voelt het woord "boerderij" voor ons niet juist.
Boerderij is steeds gekoppeld aan een commerciële activiteit waar dieren de dupe van zijn.
Bij ons worden geen dieren naar een slachthuis gebracht , er wordt evenmin gefokt.
Daardoor mislopen we wel wat subsidies. Bij ons wint de passie het van handel en winstbejag.
De dieren die op de beleefhoeve wonen komen (bijna) allen uit dierenopvanginitiatieven.
Ze krijgen een forever home waar ze zo veel mogelijk gewoon zich zelf mogen zijn.
Tijdens onze zoektocht naar een benaming voor onze dierenwerking kwamen we bij het woord "sanctuary" terecht.
"An animal sanctuary is a facility where animals are brought to live and be protected for the rest of their lives. Unlike animal shelters, sanctuaries do not seek to place animals with individuals or groups, instead maintaining each animal until its natural death. However, they can offer rehoming services."
Behalve het feit dat wij geen "rehoming services" aanbieden, vinden wij ons helemaal terug in de bovenstaande definitie.
Huis- en weidedieren mogen bij ons wonen tot ze een natuurlijke dood sterven. Bij ernstige en niet meer te genezen ziektes beslissen wij in overleg met de veearts/dierenarts om dieren uit hun lijden te verlossen.
Doordat we op Beleefhoeve Pantouf vzw, behalve onze dierenwerking, ook een educatief aanbod én een zorgaanbod hebben voor kinderen en jongeren, denken mensen soms dat wij een kinderboerderij zijn.
Dat zijn we niet.
We zijn niet publiek toegankelijk, we baten geen cafetaria uit, er is geen speeltuin, ….
Om onze sanctuary te bezoeken moet je steeds een afspraak maken.
Het bezoek is ook enkel in kleine groep toegestaan én onder begeleiding van één van onze vrijwilligers. We maken deze keuze om de rust van alle dieren te garanderen en om voldoende tijd te maken om alle vragen van bezoekers te beantwoorden.
Wil je ons graag eens een bezoek brengen, aarzel niet om contact op te nemen.